Spanning Tree Protokolüne Genel Bakış

Sağlam bir ağ tasarımı etkili bir paket transferinin yanısıra networkde oluşacak hataların en kısa sürede dinamik olarak çözülmesini gerektirir. Layer 3 bir yapıda routing protokolleri ile yedekli yollar kurulabilir ve herhangi bir fiziksel bağlantının veya cihazın çalışmaması durumunda bağlantı farklı rotalardan gidebilir.

Layer 2 bir bağlantıda routing protokolü ve aktif yedek rotalar kullanmak mümkün degildir. Spanning Tree Protocolü (STP) bağlantı yedekliliği yapmamızı sağlar.  STP protokolü sayesinde anlık müdaleye gerek kalmadan olası arızalardan networkde oluşacak kesintileri kurtarabiliriz. STP, IEEE 802.1D standardında tanımlanmıştır.

Spaning Tree Protokolü root bridge ve ardından root bridge’e baglı her switch için loop olmayan bir path seçerek çalışır. STP’de bridge kelimesinin kullanılma sebebi protokolün switchler bulunmadan önce yazılmış olmasıdır. 

Spaning Tree seçiliminde bir root bridge, her root olmayan switch için bir root port ve her ağ bölümü için designated port seçilir.

İzzet Can Yağcı

VCAP-DCV 2020, Double VCP-DCV Network & Virtualization, CCNA Routing & Switching, Windows Server 2012 70-410/411

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir